Κάποιος γίνεται Λαικός Ακόλουθος με δύο βήματα: Παίρνοντας το Καταφύγιο στα Τρία Κοσμήματα και ακολουθώντας τους Πέντε Κανόνες Συμπεριφοράς. Παίρνοντας καταφύγιο, κάποιος κάνει σοβαρή δέσμευση να δεχτεί τα Τρία Κοσμήματα - τον Βούδα, το Ντάρμα και τη Σάνγκα, ως τα κατευθυντήρια ιδανικά της ζωής του. Ακολουθώντας τους Πέντε Κανόνες Συμπεριφοράς, κάποιος εκφράζει την αποφασιστικότητα να συμπεριλάβει τη συμπεριφορά του σε αυτά τα ιδανικά. Και τα δύο βήματα πραγματοποιούνται συνήθως με μια τελετή που πραγματοποιείται ΜΟΝΟ από μοναχό. Προσοχή σε αυτό! Σήμερα, δυστυχώς, παρατηρείται το φαινόμενο, κάποιοι οι οποίοι δεν είναι χειροτονημένοι Βουδιστές μοναχοί, να προσκομίζουν Βουδιστικά ονόματα στους μαθητές τους, έναντι μεγάλου χρηματικού ποσού. Αν και η τελετή μπορεί να φαίνεται σύντομη και απλή, σηματοδοτεί μια δραματική καμπή στη ζωή κάποιου, ανοίγοντας το δρόμο για κάθε μελλοντική πρόοδο στην πρακτική του Ντάρμα.

​

Όταν κάποιος πάρει μέρος στην τελετή, επισημοποιεί τη σχέση Δασκάλου-μαθητή, τη σύνδεσή του με τη γενεαλογία και τη δέσμευσή του να εξυπηρετήσει και να υποστηρίξει τη Σάνγκα. Εξυπακούεται ότι οι δεσμεύσεις ενός λαϊκού θα καθορίσουν τη μορφή αυτής της υπηρεσίας και υποστήριξης, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει χρόνο εθελοντισμού, τακτική συμμετοχή σε γεγονότα, μελέτη και ανάληψη τελετουργικών ή διοικητικών ρόλων (όπως η ιδιότητα του μέλους ενός συμβουλίου). Είναι επίσης πιθανό ότι ένας λαικός θα υποστηρίξει κυρίως τη Σάνγκα οικονομικά, επειδή το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και της ενέργειας τους είναι αφιερωμένο στην πρακτική "στον κόσμο" με την οικογένεια, την καριέρα ή άλλα είδη υπηρεσιών. 

​

Η τελετή λαικού ακόλουθου δεν είναι απαραίτητο βήμα με καμία έννοια. Στην πραγματικότητα, θα πρέπει να εξετάσετε αυτό το βήμα μόνο εάν σας εμπνέει και το νιώθετε σωστό για σας. Μπορείτε να συμμετάσχετε πλήρως στην πρακτική μας χωρίς να λάβετε όρκους, συμπεριλαμβανομένης της στενής συνεργασίας με έναν δάσκαλο. Η λήψη της τελετής επισημοποιεί ουσιαστικά της σχέση Δασκάλου-μαθητή και δημιουργεί ένα σταθερό υπόβαθρο για την πρακτική στο Τσάν καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής σας.

​

Στην τελετή ένας υποψήφιος υπόσχεται τα εξής:

​

Να περπατώ το μονοπάτι του Βούδα. Να ζώ μια ηθική ζωή και να διαφωτιστώ.
Να μελετήσω το Ντάρμα. Να εργάζομαι για να δώ την αληθινή φύση όλων των πραγμάτων και όλων των όντων που συναντώ.
Να υποστηρίξω τη Σάνγκα. Να βοηθώ τον εαυτό μου και όλα τα όντα να επιτύχουν την ειρήνη και την απελευθέρωση.
Να ζήσω μια ζωή γενναιοδωρίας. Ωφελώντας τον κόσμο με οποιονδήποτε τρόπο.
Να ζήσω μια ζωή στη σταθερότητα. Να τηρώ δεσμεύσεις με υπομονή και ανοχή, παραμένοντας σταθερός/ή στην πράξη και τις σχέσεις.
Να σεβαστώ και να τιμήσω τη σχέση Δάσκαλος-μαθητής με τακτική και ειλικρινή δέσμευση και αν ποτέ θελήσω να τελειώσω αυτή τη σχέση, θα εξετάσω προσεκτικά αυτήν την απόφαση και θα υποβάλω αυτό το αίτημα επίσημα και αυτοπροσώπως.

​

Στην τελετή, ο μαθητής λαμβάνει ένα όνομα Ντάρμα. Τον καθιστά ορατό στη Σάνγκα. Χωρίς να περηφανεύεται για αυτό και να το υποδεικνύει με κανένα τρόπο, δηλώνει την προθυμία να υπηρετήσει και να εμβαθύνει συνεχώς την πρακτική του. Αναπόφευκτα, ένας μαθητής γίνεται εκπρόσωπος της γενεαλογίας τόσο στη Σάνγκα όσο και στον ευρύτερο κόσμο, οπότε έχει πρόσθετη ευθύνη να ενεργεί δεοντολογικά και συμπονετικά. Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν υψηλή ευθύνη, αλλά είναι σύμφωνο με όλους τους Βουδιστικούς όρκους, συμπεριλαμβανομένων των όρων και των αρχών του Μποντισάτβα. Παίρνουμε τους όρκους προκειμένου να δώσουμε δομή στη ζωή μας. Δεν ισχυριζόμαστε ότι εκπληρώνουμε τέλεια τους όρκους μας. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι αδύνατο. Υποστηρίζουμε τους όρκους ως την προσδοκία μας και υιοθετούμε την απαραίτητη ταπεινοφροσύνη για να αναγνωρίσουμε τις αδυναμίες μας ενώ συνεχίζουμε να στέκεστε όρθια με αξιοπρέπεια.