Μετά από τη φώτιση του, ο Σακυαµούνι κήρυξε το Βουδισµό επί σαράντα εννιά χρόνια. Όλον αυτό το καιρό και σε περισσότερο από τριακόσιες συγκεντρώσεις της Σάνγκα του, εξήγησε το Ντάρµα. Άλλοτε έκανε κήρυγµα από τον ουρανό, άλλοτε έκανε κήρυγµα από τη γη και άλλες φορές έκανε κήρυγµα από τη σιωπή του ∆έντρου Μπο στο µοναχικό κήπο. Ο Βούδας ζούσε στη βόριο ανατολική Ινδία, σε µια περιοχή γύρο στο Γάγγη ποταµό. Από ‘κει κήρυξε το Ντάρµα για να µπορέσουµε εµείς οι άνθρωποι να φτάσουµε τη φώτιση, να φτάσουµε στη Σοφία, να εξαγνιστούµε από τα δηλητήρια όπως, η απληστία, ο θυµός και η ανοησία. Να καταλάβουµε τις συνέπειες των αµαρτιών. Να διακρίνουµε την διαφορά ανάµεσα στο καλό και το κακό. Να διακρίνουµε τη διαφορά ανάµεσα στη καλοσύνη και τη ωµότητα. Να αναγνωρίσουµε το σωστό, το δίκαιο και το ψεύτικο, και να οδηγηθούµε έξω από τα βασανιστικά σκοτάδια, προς την καλοσύνη και το φως.

 

     Ο Εντιµότατος Σακυαµούνι κήρυξε ένα Τρόπο Ζωής που ταξινόµησε σε Πέντε Αρχές και Πρακτικές: Την Εκπαίδευση στην ενάρετη συµπεριφορά: Την Εκπαίδευση στη αυτοσυγκέντρωση και το διαλογισµό: Την Εκπαίδευση στη κατανόηση ή, µεταβατική Γνώση : Το φτάσιµο στην Ανεξαρτησία, Ελευθερία : και την Πραγµατοποίηση της Βουδικής κατάστασής. Εάν κάποιος πειθαρχείται µε προσοχή ακολουθώντας τις πέντε αυτές φάσεις της Ατραπούς, µπορεί να µεταµορφωθεί σε Βούδα. Αλλά πρώτ’ απ΄ όλα πρέπει να γίνει ένα καλό ανθρώπινο όν. Το άτοµο που αρχίζει να ακολουθεί την Ατραπό θα πρέπει προσεκτικά να εφαρµόσει τις δέκα καλοσύνες. Εµµένοντας στις αρχές αυτές, θα κτίσει για τον εαυτό του γερές βάσεις και ύστερα, έχοντας ολοκληρώσει αυτό, θα µπορέσει να επιλέξει όποια µέθοδο ή τοµέα της βουδιστικής µελέτης που θα του ταιριάξει καλύτερα. Υπάρχει ένα παλιό ρητό που λέει, « Το κτήριο που στέκεται εκατό πόδια ψιλά έχει στη βάση του καλά και γερά θεµέλια.»

 

     Πειθαρχώντας τον εαυτό του µε τις ∆έκα Καλοσύνες, µπορεί ο άνθρωπος να αποκτήσει ευγενικές σκέψεις, καλή διαγωγή και υψηλή ηθική συµπεριφορά. Ο καλός άνθρωπος θα επηρεάζει την κοινωνία στην οποία ζει, η καλή κοινωνία θα επηρεάζει το κράτος και το καλό κράτος θα επηρεάζει ολόκληρο τον κόσµο. Εάν ο καθένας πράττει τις ∆έκα Καλοσύνες θα έχουµε αρµονικές οικογένειες, τάξη στις κοινωνίες και ειρηνικό κόσµο. Γι’ αυτό, µε το να καλέσουµε µε επιµονή τους ανθρώπους να πράττουν τις ∆έκα Καλοσύνες είναι και το βασικότερο καθήκον του Βουδιστή. Αυτό θα βοηθήσει επίσης στη παραγωγή ασφάλειας της κοινωνίας σε τέτοιο τρόπο που ακόµα και οι νόµοι δεν µπορούν να προσφέρουν. Λέγαµε λοιπόν ότι ο Βούδας Σακυαµούνη κήρυξε τις ∆έκα πράξεις Καλοσύνης στην οικογένεια του Βασιλιά ∆ράκοντα στο Παλάτι του ∆ράκου, και να τι είπε:

 

1. Πρέπει να είµαστε ευγενικοί και καλοί µε τα ζώα. ∆εν πρέπει να τα σκοτώνουµε.

2. Πρέπει να σεβόµαστε τα υπάρχοντα των άλλων. ∆εν µπορεί να υπάρχει κλοπή.

3. Πρέπει οι πράξεις µας να παραµένουν ηθικές. ∆εν µπορεί να υπάρχει ασέλγεια.

4. Πρέπει να προσέχουµε την οµιλία µας και να µη λέµε ψέµατα. Να κρατάµε τις υποσχέσεις που κάνουµε και να είµαστε ειλικρινείς και άξιοι εµπιστοσύνης. Πρέπει επίσης να φυλαγόµαστε του να κάνουµε µάταιες,       καταφρονητικές και ελαφριές δηλώσεις.

5. Να φυλαγόµαστε του να µη κουτσοµπολεύουµε, να µη συκοφαντούµε για να µη προκαλέσουµε προβλήµατα ανάµεσα στους ανθρώπους.

6. Πρέπει να προσέξουµε την οµιλία µας και να µη χρησιµοποιούµε σκληρή γλώσσα, άγριους και δριµύς τρόπους οµιλίας προσβολής και βρισιάς εκστοµίζοντας βλαστήµιες.

7. Πρέπει να προσέχουµε την οµιλία µας να µην είναι ασελγής, να µη κολακεύουµε ή να εκφράζουµε πρόστυχα και µε υπονοούµενα.

8. Πρέπει να είµαστε γενναιόδωροι και να µην είµαστε άπληστοι και πλεονέκτες.

9. Πρέπει να καθαρίσουµε τη καρδιά µας από θυµό και µίσος.

10. ∆εν πρέπει να σκεπτόµαστε κακό για τους άλλους.

 

     Οι πρώτες τρεις από αυτές τις πράξεις καλοσύνης έχουν σχέση µε το σώµα, οι επόµενες τέσσερις σχετίζονται ειδικά µε το τρόπο της οµιλίας µας, και τα τρία τελευταία σχετίζονται µε το νου µας.

 

     Όπου και αν έκανε οµιλίες, ο Τιµηµένος Σακυαµούνι πάντα έδινε έµφαση στη καλοσύνη απέναντι στα ζώα. Έβλεπε τη σφαγή των ζώων να είναι τελείως ξένο πράγµα από το Βουδιστικό τρόπο ζωής. Τα ζώα έχουν αισθήµατα, νιώθουν την ευχαρίστηση και το πόνο και έχουν επίσης νοητικές ικανότητες. Τα ανθρώπινα όντα µοιράζουν µε τα ζώα το φόβο του θανάτου και την επιθυµία για ζωή, όπως και να αναπαράγουν το είδος τους. Μήπως δεν είναι το ένστικτο του ζώου να αντισταθεί όταν κινδυνεύει ή όταν το πληγώνουν ; Μήπως δεν αγωνίζεται για να προστατευθεί όταν απειλείται ; Μήπως δεν στενοχωριέται όταν ο σύντροφος του ή τα µωρά του σκοτώνονται ; Έχουν και αυτοί ένα πνευµατικό εαυτό και όταν θυµώνουν ή στενοχωριούνται το πνεύµα τους ουρλιάζει για δικαιοσύνη. Ειδικά για τον άνθρωπο, που µπορεί να σκέπτεται και να λογικεύεται και που επίσης υποθάλπει µια ειρηνική ζωή σε όλες του τις πράξεις, το να διαλέγει να είναι ανελέητος και σκληρός και να σφάζει ανυπεράσπιστα πλάσµατα, θα του φέρει µεγάλο πόνο και µεγάλη δυστυχία.

 

     Είναι το ίδιο τροµερό του να βρίσκεται κανείς σε πόλεµο γεµάτο θηριωδία και σκληρή σφαγή, µε να είναι κανείς θύµα µιας τέτοιας ανελέητης συµπεριφοράς. Αλλά είναι αυτός που αµαρτάνει και θα πρέπει να αντιµετωπίσει τις συνέπειες. Η αµαρτία παραµένει µέσα στη καρδιά του αµαρτωλού και θα τον τιµωρήσει µε διάφορους τρόπους. Η ελαφριά τιµωρία θα είναι η ταλαιπωρία µιας αρρώστιας. Η αυστηρή τιµωρία θα συνεχίζεται και µετά το γήινο θάνατο του. Όπως αναφέρουν οι γραφές του Di Zhang, (Ντι Ζανγ): « Εάν βλέπετε κάποιον που σφάζει ζώα, θα πρέπει να του πείτε ότι σµικραίνει την ίδια τη ζωή του.» Γι’ αυτό, ένας άνθρωπος που θέλει να γίνει καλός Βουδιστής δεν πρέπει να σκοτώνει. Και επιπλέον, θα πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να απελευθερώνει τα ζώα που κρατάει φυλακισµένα µε σκοπό τη σφαγή τους.

 

     Οι γραφές Λιν Υιν λένε, « Εάν ολόκληρος ο κόσµος των ανθρώπινων όντων σταµατούσε να σκοτώνει ζώα, ο κύκλος του θανάτου και της γέννησης δεν θα συνεχιζόταν πια. Ο άνθρωπος που δεν θέλει να σταµατήσει το µακελειό των ζώων δεν θα είναι ποτέ ικανός να ελευθερωθεί από αυτό τον κόσµο του πόνου.» Από τις γραφές µαθαίνουµε ότι οι άνθρωποι που τρώνε κρέας είναι σκληροί και κουβαλάνε την σκληρότητα πάνω τους και µέσα τους. Οι αµαρτίες που πράττουν επιστρέφουν επάνω τους µικραίνοντας τη ζωή τους, ταράζοντας το νου τους και τους κάνει να φέρονται µε τρόπο άγριο που τους δηµιουργεί εχθρούς. Μπορεί να αναρωτηθείτε, « Ποιο το όφελος µε το να αρνηθεί κανείς να σκοτώνει τα ζώα ;» Η απάντηση είναι ότι θα έχετε µια όψη καλοσύνης στο πρόσωπο σας. Θα είστε περιποιητικοί και ότι αναλάβετε θα έχει επιτυχία. Το κακό και η ατυχία θα είναι µακριά σας. Κι’ έτσι ευχαριστηµένοι, η τύχη σας θα είναι πάντα καλή. « Ο Θεός θα σας ευλογεί για τη καλοσύνη σας.» Μια άλλη γραφή λέει ότι µε το να αποφύγει κανείς να σκοτώνει ζώα, θα επωφεληθεί από τα παρακάτω δέκα πράγµατα:

 

1. ∆εν θα φοβάστε τίποτα στη ζωή σας.